Maqnezium çatışmazlığı ona olan ehtiyac birdən-birə artdıqda baş verə bilər və normal bir pəhriz artıq onu kifayət miqdarda təmin edə bilməz. Bu, məsələn, hamiləlik və ana südü ilə bəsləmə zamanı, stress altında olduqda, yaşlı olduqda və ya çox miqdarda su itirildikdə – yəni güclü tərləmə, işəmə, qusma və ya ishal vasitəsilə daha çox maqnezium ifraz olunduqda baş verir. Uzun müddət müəyyən dərmanlar qəbul edən insanlar da maqnezium çatışmazlığı riskinə məruz qalır. Bu dərmanlar, təbii ki, diuretiklərdir və onlar bədəndən daha çox maqneziumun çıxarılmasına səbəb olur. Bundan əlavə, sisplatin kimi sitostatik preparatlarla kimya terapiyasından keçən və ya kortikoidlər qəbul edən xəstələr də daha çox maqnezium xaric edirlər. 1-ci və 2-ci növ diabet xəstələri xüsusilə maqnezium çatışmazlığından əziyyət çəkirlər. Onların 60%–dən çoxunda maqnezium çatışmazlığı olur, çünki onların vəziyyəti və dərmanlarına görə sağlam insanlarla müqayisədə böyrəklər vasitəsilə daha çox minerallar və beləliklə maqnezium da yuyulur. İÇV, xərçəng və qaraciyər və ya mədəaltı vəz xəstəlikləri olan insanlar daha az maqnezium udurlar. Uzun müddət oral kontraseptivlər qəbul edən qadınlar da maqnezium çatışmazlığından əziyyət çəkə bilər, və onlara oral kontraseptivlərlə eyni zamanda maqnezium qəbul etmək qəti şəkildə tövsiyə olunmur. Bunun səbəbi həddindən artıq yüksək maqnezium dozasının yenidən birbaşa çıxarılmasıdır ki, bu da ishal ilə nəticələnə bilər. Əgər bu oral kontraseptivin yalnız yarısı həzm edildikdə baş verərsə, həmin gün o tam təsir göstərə bilməz. Lakin, maqneziumun düzgün dozada olmasına diqqət yetirilərsə, kontraseptivə heç bir təsir riski olmur.
